PROF. JANUSZ BOGDANOWSKI – ZAPROSZENIE NA SPOTKANIE Z CYKLU NASI WIELCY - 16.04.2024 r.
W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków Zarząd Główny Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków oraz Dyrekcja Muzeum Łazienki Królewskie zapraszają 16 kwietnia 2024 r. o godz. 13.00 do Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich na wyjątkowe spotkanie NASI WIELCY - PROFESOR JANUSZ BOGDANOWSKI, którego bohaterem będzie prof. Janusz Bogdanowski, wybitny architekt krajobrazu, czołowy znawca konserwatorstwa i architektury, sztuki ogrodowej i fortyfikacyjnej, niestrudzony obrońca dzieł natury i kultury.
21 lat minęło odkąd odszedł. Porozmawiajmy o wielkim uczonym, pasjonacie rodzimego krajobrazu, znawcy wojskowości, uroczym gawędziarzu i dobrym, przyjacielskim człowieku.
Na Spotkanie zapraszamy dnia 16 kwietnia 2024 r. o godz. 13.00 do Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich w Warszawie, ul Agrykoli 1.
Poprowadzą je prof. Zbigniew Myczkowski i mgr Roman Marcinek.
Zapraszamy wszystkich, którym pamięć o Profesorze nadal jest bliska.
prof. zw. dr hab. inż. arch. JANUSZ BOGDANOWSKI
Wybitny architekt krajobrazu, czołowy znawca konserwatorstwa i architektury, sztuki ogrodowej i fortyfikacyjnej, niestrudzony obrońca dzieł natury i kultury.
Jego ojciec – Wincenty Bogdanowski był wiceprezydentem Królewskiego Miasta do chwili zajęcia go przez okupanta w 1939 roku, a on sam – kapralem Armii Krajowej.
W roku 1964 doktoryzował się pod kierunkiem profesora Gerarda Ciołka, w roku 1967 habilitował się, w roku 1978 został profesorem nadzwyczajnym, w 1992 – zwyczajnym. W latach 50. aktywnie współpracował z profesorem Zygmuntem Novákiem nad koncepcją utworzenia jurajskich parków krajobrazowych – jedną z najnowocześniejszych idei ochrony krajobrazu w Europie. W roku 1963 stworzył własną, oryginalną metodę wnętrz i jednostek architektoniczno-krajobrazowych JARK–WAK. W 1977 doprowadził do powstania na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej Zakładu Architektury Krajobrazu, przekształconego w Instytut Architektury Krajobrazu, którego był założycielem i dyrektorem (1992-1995). W latach 1995-98 Minister Kultury i Sztuki oraz Generalny Konserwator Zabytków powierzyli Profesorowi V Program Krajowy „Ochrona i konserwacja zabytkowego krajobrazu kulturowego Polski”.
Prócz blisko 1000 publikacji naukowych miał na koncie kilkadziesiąt projektów z zakresu urbanistyki, konserwacji i zieleni, w tym prace indywidualne i zespołowe m.in. system zieleni Krakowa w oparciu o dawne fortyfikacje, Planty Krakowskie, otoczenie stopnia wodnego pod Tyńcem, seminarium franciszkańskie w Kalwarii Zebrzydowskiej.
Stale współpracował ze służbami konserwatorskimi. Od wczesnych lat 90. intensywnie angażował się w prace centralnych władz konserwatorskich w Polsce, przyjmując m.in. funkcję Przewodniczącego Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Sztuki. Przewodniczący Komisji Urbanistyki i Architektury Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, ponad 30 lat redaktor „Tek KUiA”, członek Państwowej Rady Ochrony Środowiska i Wojewódzkiej Małopolskiej Rady Ochrony Środowiska, wielokrotny Przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Ochrony Przyrody w Krakowie, członek rad naukowych parków narodowych, członek Rady Naukowej „Europa Nostra” czy Komitetu Ekologii Krajobrazu Światowej Unii Ochrony Przyrody IUCN.
Za swoją działalność został nagrodzony najwyższymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.
