Nagroda Główna w kategorii prac inżynierskich w konkursie na Dyplom Roku OW SARP: Laura Korach - „Plomba miejska przy Placu Zbawiciela w Warszawie. Pawilon inicjatyw społecznych”

Prezentujemy pracę inżynierską Laury Korach, obronioną na Wydziale Architektury PW pod kierunkiem mgr inż. arch. Pawła Grodzickiego, która zdobyła nagrodę główną w corocznym konkursie Oddziału Warszawskiego SARP na Dyplom Roku w kategorii prac inżynierskich. 

Pełny tytuł pracy: „Plomba miejska przy Placu Zbawiciela w Warszawie. Pawilon inicjatyw społecznych”

Grafika i tekst: Laura Korach

Autorski opis:

Projekt ma na celu wypełnienie braku w północno-zachodniej pierzei Placu Zbawiciela i uzupełnienie historycznego układu urbanistycznego, przy którym się znajduje – Osi Stanisławowskiej. Praca porusza bardzo aktualny temat wypełniania ubytków w tkance miejskiej w celu zagęszczania miasta. Budynek jest pawilonem inicjatyw społecznych, w którym różne organizacje mają możliwość dialogu z mieszkańcami miasta organizując m. in. warsztaty, wystawy czy happeningi. 

Z uwagi na tak charakterystyczną lokalizację i osobliwość działki obiekt jest pewnego rodzaju wydarzeniem urbanistycznym, przestrzenną rzeźbą, która oglądana z różnych perspektyw, generuje inne doświadczenia wizualne. W tym celu została wykorzystana geometria ścian, których załamania wpuszczają wzrok obserwatora w głąb działki. 

Ponadto krzywizny ścian, niczym scenografia, wpływają na zachowania i ruch użytkowników określając zarazem znajdujące się w budynku funkcje. Projekt pochyla się nad aspektami architektury wykraczającymi poza jej formę, pokazując potencjał kreowania zjawisk społecznych i przestrzennych.

Uzasadnienie sądu konkursowego OW SARP:
Nagrodę przyznano za trafną i inspirującą interwencję w przestrzeń urbanistyczną Placu Zbawiciela. Koncepcja plomby w sposób subtelny i jednocześnie zauważalny uzupełnia pierzeję placu, umożliwiając jego aktywizację oraz tworząc zaproszenie do wnętrza pobliskiego podwórka. Zaproponowana architektura pomimo współczesnej, minimalistycznej formy dobrze wpisuje się w zastany, historyczny kontekst - przyciąga wzrok i akcentuje nowe, społeczne funkcje w budynku.